Nağıllar

Bir kəndli baba meşə ilə yol gedirdi, onun itidə yanında qaçırdı. Baba az getdi, çox getdi, birdən kəndli babanın əlcəyinin bir tayı düşdü yerə. Kəndli baba iti ilə yolunu davam etdi. Bir siçan əlcəyi gördü, içinə girdi və dedi: – Mən burda yaşayacam. Bu vaxt bir qurbağa – hop-hop – …

Bir padşah var idi. Onun gözləri ağrıyırdı, nə qədər həkim gəlirdisə sağalda bilmirdi. Yenə bir gün həkim gəlir, padşahın gözlərinə baxıb deyir: – Padşah sağ olsun, gözlərinin dərmanını bilirəm. Amma o, əlçatmaz, ağılkəsməz bir yerdədir. Padşah deyir: – Sən yerini de, mən tapdıraram. Həkim deyir: – Ağ dəryada bir xallı …

Biri varmış, biri yoxmuş, bir keçi varmış. Keçinin üç balası varmış. Birinin adı Şəngülüm, birinin adı Şüngülüm, o birinin də adı Məngülüm.

Lap qədimlərdə balaca bir siçan balası var idi. Onun bir güzgüsü var idi. Bu güzgü sadə güzgü deyildi, sehrli idi. Kim bu güzgüyə baxsa idi, özünü böyük və qüvvətli görərdi. Siçan balası da həmişə öz sehrli güzgüsünə baxar, ona elə gələrdi ki, o elə doğrudan da dünyada tayı bərabəri olmayan …

Baharda keçi ilə çəpiş otlaqda otlayırdı. Onlar hər yerə ikisi birlikdə gedir, qoca keçi çalışırdı ki, çəpiş üçün elə yerlər axtarıb tapsın ki, orada zərif, dadlı tər otlar olsun. Onlar otlaqdakı bütün otları qırpıb yeyəndən sonra qoca keçi çəpişə dedi: – Sən dayan burada, mən gedib yaxşı bir otlaq yeri …

Yuvada yeddi siçan var idi. Gecə olan kimi siçanlar yuvalarından şıxıb ora-bura qaçışmağa, hər yeri axtarmağa başdıyırdılar. Yaxşı gizlədilməmiş, ağzı yaxşı örtülməmiş şeyləri iyləyib tapır, dadına baxır, gəmirirdilər. Ev sahibəsinin qış üçün hazırladığı təknədəki pendirə başlarını soxur, dolçadakı ayrandan içir… Başlarını vurmamış heç nə qoymurdular! Bir dəfədə də siçanlar ev …