Uşaqların Nağıl Aləmi Uşaqlar üçün nağıllar, hekayələr, şeirlər və təmsillər
İlin fəsilləri
Hekayələr
Kərpickəsən
Şam şəhərində qoca bir Kərpickəsən yaşayırdı. Öz işini yaxşı bilən, zəhmətsevən qocanın günü-güzəranı ağır keçirdi. O, adi torpaqdan daş kimi möhkəm kərpic yaradırdı. Əlinin əməyini ucalan binalarda görəndə sevinir, qanadlanırdı. O, ömrünün mənasını bunda görürdü. Günlərin birində geyimli-gecimli bir oğlan qocaya yanaşıb təşəxxüslə danışmağa, nəsihət eləməyə başladı: —Bu nə peşədir …
Ətraflı oxu »Məktəb şagirdi
İştə bir tərbiyəli, aqil uşaq, İştə bir zirək, ayıq, kamil uşaq. Geyinib məktəbinin formasını, Götürüb qoltuğuna çantasını. Məktəbə şövqi-tamam ilə gedir, Keçməsin vaxtı deyə sürət edir. Gecə-gündüz çalışır mərdanə, İstəyir sibqət edə əqranə. Könlünün arizuyi-yektası: Vətənü millətinin ehyası. A çocuq, get, sənə haq yar olsun. Cümlə halında mədətkar olsun. Elm …
Ətraflı oxu »Ayı və şir
Əlbir olub bir ayı bir şir ilə, Ovladılar dovşanı tədbir ilə. Olmadılar razı onu bölməyə, Çıxdı iş axır ölüb-öldürməyə. Çeynədilər, dişlədilər, diddilər. Bir-birini al qana qərq etdilər. Özlərini taqətdən saldılar, Hər biri bir səmtə düşüb qaldılar. Tülkü uzaqdan görüb ol haləti, Bildi ki, yox heç birinin taqəti. Gəldi götürdü ovu, …
Ətraflı oxu »Tülkü və Hacıleylək
Tülküynən Hacıleylək dostlaşdılar. Bir gün Tülkü qərara gəlirki, Hacıleyləki qonaq çağırsın. -Hacıleylək, qəl bizə qonag, gör mən sənə necə süfrə acıram! Hacıleylək durub qəlir Tülkünün evinə qonaq. Tülkü isə yimeyi pişirib, töküb yastı nimcəyə qoyub Hacıleyləkin qabağına. — Ye əzizim, ye! Özüm pişirmişəm. Hacıleylək dimdiyi ilə nimcəyə vurur, hecnə götürə …
Ətraflı oxu »Dəvəyə hürgüc neyə lazımdır
Saxara səhrasında bir Bala dəvə yaşıyırdı. Bir gün o bir sürü at gördü. «Onlar nə gözəldir, — düşündü bala dəvə, — amma məndə belə eybəcər hürgüc* var! Mən onlara oxşamaq istiyərdim». Və bala dəvə hürgücdən azad olmaq istədi. O yerdə kürəyi üstə firlanırdı, massaja gedirdi, hər cür hərəkətlər edirdi, diyetaya …
Ətraflı oxu »Mən anamın şip-şirin…
Mən anamın şip-şirin… Balaca pişiyiyəm. Dovşanı, kirpisiyəm. Körpəcə tülküsüyəm. Sapsarı cücəsiyəm Şələquyruq dələsiyəm. Anamçün qızıl balıq, Xırda, toppuş ayıcıq Dəcəl, şıltaq Toplanam Gülüyəm, quzusuyam. Başının bəlasıyam Bəs nə vaxt balasıyam?
Ətraflı oxu »Şıltaq-bala
Mürəbbə istəmirəm, Yedim artığım galdı. Pişik ilə oynadım O tullandı və sonra Fincanı saldı yerə – Ay aman o neynədi?! O fincanı sındırdı! Mürəbbə də dağıldı, Yaq-çörək düşdü yerə Taburetin üstünə, Mürəbbə daqıldı Düz xalçanın üstünə… Mən neyliyim indi? Anam gəlib danladı Həm pişiyi, həm məni.
Ətraflı oxu »Gırxayağ
Gəlin-gəlin oynayaq – Düzək-goşaq gırxayağ! Ən birinci Dursun pişik, Dalinca dursun Namik – Baxag-görək kim galdı? Gırxayağ hazir oldu?! Bir-iki nəfər dursun Gırxayağmiz yerisin! Sağ-sol, sağ-sol!! Heyif pişik tez gaçdı, Namik aradan çıxdı, Şəlalə tez yoruldu, Bahadur isə güldü – Gırxayağmız dağıldı.
Ətraflı oxu »Bahadur haggında nağıl
Bir gün Bahadur öz dostları ilə danışıb gərara gəlir ki, tətil vahtı bir gün ayırıb məktəblərinin yanındaki sərgiyə gedib, orada öz əl işlərini nümayiş edəcəklər. Bunnan ötrü dostlar bir neçə rəsm şəkil çəkdilər və öz əlləri ilə gəşənq oyuncaqlar xazırladılar. Təyin olan gündə onlar yığışıb getdilər sərgiyə. Məktəbə çataçatda, dostlar …
Ətraflı oxu »