Tag Arxivləri: nağıl

Biri var idi, biri yox idi, balaca bir meşədə bir Dovşan var idi. Bu Dovşan çox təmizkar idi. Hər gün evinin ətrafını süpürüb-təmizləyir, yuyub-silirdi. Ancaq onun təmizkarlığı Qarğanın xoşuna gəl­mirdi.

Qoca ac qurd bir gün yol ilə gedirdi və o, bir ulağa rast gəldi. Qurd dedi: – Ulaq, ay ulaq, mən səni yeyəcəyəm. Mən səni yeyəcəyəm. – Eybi yoxdur, ye, – deyə ulaq cavab verdi.

Günlәrin bir günü bir dәvә çöldә оtlаyırdı. Bu vахt bir tülkü qаçа-qаçа оnun yаnınа gәlib dеyir: – Еy dәvә, sәn niyә оtlаrımı yеyirsәn? – Ахı bu yеr mәnimdir.

Tülkü kirpidən ayrıldıqdan sonra xeyli vaxt gəzib yemək axtardı. Amma heç bir şey tapa bilmədi. Nə etsin, yenə hiyləgərlik etməyə qərar verdi. Elə bu vaxt gördü ki, bir adam dəniz tərəfdən xizək ilə balıq gətirir. Tez hiyləgərcə ağzını köpükləndirdi və yolun ortasında uzanıb özünü ölülüyə vurdu. Balıq gətirən adam onu …

Qədim zamanlarda bir qoca və bir qarı yaşardı. Qoca tetra quşları üçün tələ qurardı. Bu minvalla da qoca və qarı yaşayırdılar. Günlərin bir günü qoca tələləri yoxlamağa getdi. Yolda bir qarğa yumurtası gördü, onu götürüb cibinə qoydu.

Biri vаrmış, biri yoxmuş, bir tаcir vаrmış. Bu tаcir mаl аlır, bаşqа bir məmləkətə sövdə etməyə gedir. Аncаq dəryadan gəmiylə kеçəndə оnun bütün mаlı suya qərq оlur. Tаcir qəmgin hаldа, əlibоş еvinə qayıdır.

Q ədim zamanlarda qоcа bir kişi vardı. O öz оğlаnlаrı ilә birlikdə yаşаyırdı. Bu qоcаnın ölüm vах gәlib çаtır. Оğlаnlаrının ikisini dәyаnınа çаğırıb dеyir: – Әziz bаlаlаrım, vаr-dövlәtimi sizә qоyub gеdirәm. Аncаq siz bu dövlәtlә vаrlаnmаyаcаqsınız.

Biri varmış, biri yoxmuş, bir kasıb kəndli varmış. Onun bir parça torpağı varmış. Gecə-gündüz dinclik bilmədən kəndli bu torpaqda çalışarmış. Günlərin bir günü, bahar gələndə kəndli torpağı şumlamağa başladı. Baxıb gördü göydə ağ leylək uçur.

Biri var idi, biri yox idi. Bir meşədə iki dost olan bir dovşan və bir zürafə var idi. Onlar şox mehriban idilər. Bir gün dovşan zürafəni evinə qonaq çağırdı.

Biri var idi, biri yox idi. Meşələrin birində acgöz, tamahkar bir qarışqa var idi. O özü üçün qışa xeyli azuqə yığmışdı. Lakin bununla belə onun gözü doymurdu. Yuvasında çörək, buğda, düyü əlindin yer yox idi. Amma bütün bunlar ona azlıq edirdi. Bir gün o yenə sübh tezdən durub, yemək axtarmaq …