Biri vardı, biri yoxdu. Bir dana, bir keçi və bir qoyun yoldaş olub yola düşdülər. Gəldilər çıxdılar bir arxın qırağına, gördülər ki, burada bir əyri söyüd ağacı var. Keçi dırmaşdı ağacın lap başına çıxdı. Qoyun da gücünü toplayıb bir qanadında durdu. Dana isə digər qanadın üstündə özünü sərtdi.
Bu anda bir canavar gəldi və onları gördü. Canavar başını qaldırıb baxdı: bir keçi, bir qoyun və bir dana ağacın üstündə idi. Canavar ağaca çıxmağa çalışdı, lakin dana qorxusundan özünü saxlaya bilmədi və tappıltı ilə yerə düşdü. Canavar dananı parçalamaq istəyirdi. O anda keçi ağacdan çığırdı:
– Dana qardaş, bərk tut, canavarı gəldim!
Canavar qorxudan dəhşətə gəldi və qaçdı. Canavar qaçandan sonra keçi və qoyun da ağacdan enib yerə düşdülər. Üçü birlikdə yavaş-yavaş bir dəyirmana tərəf getdilər.
Keçinin bir çomağı və bir də çürçənəsi var idi. Çomağı qapının dalına söykədi, çürçəni isə altına qoydu. Bir müddət oturdular, söhbət elədilər. Birdən qapı açıldı və bir aslan içəri girdi. Dalınca bir canavar, sonra isə bir tülkü girdi. Aslan canavara dedi:
– Canavar qardaş, buları bölgünən.
Canavar cavab verdi:
– Dana səhər ertəmizin, qoyun günortamızın, keçi də axşamızın.
Aslan bu cavaba qəzəblənib canavarın başına bir zərbə endirdi ki, onun gözləri çıxdı. Sonra aslan tülküyə dedi:
– Tülkü baba, canavar qardaş bölə bilmədi. Sən böl.
Tülkü baba dedi:
– Elə bunu Allah bölür dayna, ta mən nəyə böləciyəm? Qoyun səhər ertənə, keçi günortana, dana da axşamına.
Aslan soruşdu:
– Ay sağ ol. Bunu hardan öyrənmisən?
Tülkü baba cavab verdi:
– O deyə, o gözü çıxmış qardaşımnan!
Aslan tülküyə əmr etdi:
– Tülkü baba, bir çıx çölə bax gör, adam yoxdu ki, mən dananı yeyim.
Tülkü qapıdan çölə çıxanda gördü ki, qapının ağzında əli çomaqlı bir adam durub. Qorxusundan götürüldü: “Ya Əli mədət!” Canavarın gözləri çıxmışdı, o da ora-bura dəyə-dəyə qaçdı. Aslan gözlədi, gördü ki, heç kim gəlmir. Özü də çölə çıxdı və qapının ağzında əli çomaqlı adamı görüb qaçdı.
Keçi, qoyun və dana bir müddət oturdular, sonra yola düşdülər. Getdilər çıxdılar bir dağın döşünə. Burada bir çoban bir sürü qoyun otarırdı. Çoban onları görüb sevinclə qarşıladı və sürüsünə qatdı. Dedi:
– Allah bunu ta yetirip. O yedi yerə keçdi. Siz də yeyin, dövrə keçin.
Göydən üç alma düşdü: biri mənim, biri özümün, biri də nağıl deyənin.
Gecən xeyirə, balaca dinləyici! Yuxularınız şirin, yuxularınız möcüzələrlə dolu olsun!