“Bala Sığırçın” nağılı

Ana-sıgırçın  Bala-sıgırçını uçmağı öyrədirdi. Bala çox balaca idi. O hələdə zəif və bacarıqsız qanad vururdu.
Özünü havada saxlıya bilməyib, o yerə yıxıldı və əzildi. Bala hərəkətsiz uzanıb, yazıq yazıq cikkildəyirdi.

Ana-sıgırçın çox narahat idi. O Bala-sıgırçının üstündə uçub, bərkdən cikkildəyirdi və bilmirdi necə ona kömək etsin.
Bala-sıgırçını yoldan keçən bir qız götürdü və taxta qutuya qoydu. Qutunu da qoydu ağaca.

Ana-sıgırçın balasına qullug edirdi. Hər gün ona yemək gətirib, onu yedizdirirdi. Bala-siğırçın tez zamanda sağalmaqa başladı və artıq o şən cikkildəyirdi və bərkimiş qanadlarını tərpədə bilirdi.

Günlərin bir günü qoca pişiy Bala-sığırçını yemək istədi. O sakit ağaca dırmaşıb, qutunun yanında Bala-sığırçını pusurdu.
Amma bu vaxt Bala-sığırçın qanad açıb uçdu və qorxmadan qoca pişiyin qabağında qanad vurdu.
Pişiy onun ustünə tullandı, Bala-sığırçın cəld yuxarı uçdu və pişiyin əli boşa çıxıb, ağacdan yerə quppultuynan yıxıldı.

Bir qisa zamanda Bala-sığırçın tam sağaldı və Ana-sığırçın onu öz döğma yuvasına apardı.