Bir zamanlar, yaşıl çöldə Kiçik Tırtıl və Cırcırama yaşayırdı. Hər gün mahnıların müşayiəti ilə birlikdə oynayır, rəqs edir, əylənirdilər. Birlikdə çiçəkdən çiçəyə səyahət edərdilər. Amma bir gün Kiçik Tırtılın üzərində qəribə tikanların əmələ gəldiyini hiss etdi. Bunu görən Cırcırama dostunu ələ saldı. Kiçik Tırtıl bu vəziyyətə üzüldü, amma dostunu çox sevdiyi üçün heç nə deyə bilmədi.
Cırcırama dostuna məhəl qoymadan saz çalıb oxuyurdu. Kiçik Tırtıl isə baş verənlərdən çox üzülürdü. Özünü göstərmək qabiliyyəti yox idi. Böyüdükcə bu vəziyyətə əsəbləşir, kaş Cırcırama kimi olaydım deyir, göz yaşı tökürdü. Bunu görən Cırcırama dostuna təsəlli verməyə başladı:
– Tırtıl, mən səni olduğun kimi sevirəm. Üzr istəyirəm, – dedi.
Bir gün Kiçik Tırtıl özünü pis hiss etdi. Dostuna yazığı gələn Cırcırama ona kömək etməyə çalışdı. Lakin Kiçik Tırtıl yaxşılaşmaq əvəzinə daha da pisləşdi. Nəhayət, o, dərin bir yuxuya getdi. Sadiq və vicdanlı Cırcırama dostunu tək qoymadı. Ona mahnılar oxuyaraq yuxudan oyanmasını gözləyirdi.
Tam aylı bir gecə, səmaya baxıb mahnılar oxuyarkən Cırcırama Kiçik Tırtılın hərəkətə başladığını gördü. Səhər açıldıqca, Kiçik Tırtılın gözəl bir Mavi Kəpənəkə çevrildiyini gördü. Qırmızı və yaşıl naxışlı qanadları ilə göyə yüksələn Mavi Kəpənək çox sevindi.
Cırcırama dostunun bu dəyişimini görüb sevindi, amma onun getdiyi üçün bir az məyus oldu. Ancaq Mavi Kəpənək dostundan ayrılmadı. Onların ömürlük dostluğu bitmədi. Cırcırama saz çalarkən, Mavi Kəpənək səmada qanad çalırdı. Onların dostluğunu görən digər heyvanlar da onların sonsuz dostluğuna və əyləncələrinə paxıllıq edirdilər.
Hər kəsə və hər şeyə baxmayaraq, onların dostluğu həmişə davam etdi və bir-birlərini sevməkdən heç vaxt əl çəkmədilər.
Gecən xeyirə, balaca dinləyici! Yuxularınız dostluq və sevgi ilə dolu olsun!