Kiçik Ekran və Böyük Gözlər

Kirpi diqqətlə Topaya baxdı və soruşdu:

— Son günlər necə vaxt keçirirdin?

— Hər zamanki kimi… səhərdən axşama qədər telefonda oyun oynayırdım! Orada çox maraqlı oyunlar var!

Kirpi dərindən nəfəs aldı və başını yellədi.

— Topa, bilirsənmi ki, gözlərin sənin kiçik köməkçilərindir? Onlar sənə dünyanın necə gözəl olduğunu göstərirlər: mavi səmanı, yaşıl otları, sarı zəncirotlarını. Amma əgər çox uzun müddət ekrana baxsan, gözlərin yorular, sanki uzun qaçışdan sonra ayaqların kimi!

— Doğrudan? — təəccübləndi Topa.

— Əlbəttə! Gözlər parlaq ekran işığını, xüsusilə qaranlıqda, sevmirlər. Telefonla çox oynayanda, gözlər gərginləşir, quruyur və hər şey bulanıq görünməyə başlayır. Əgər hər gün belə etsən, görmə qabiliyyətin zəifləyə bilər!

— Vay-vay! — qorxdu dovşancıq. — Bəs nə etməliyəm?

— Çox sadə! — Kirpi gülümsədi. — Gözlər dincəlməlidir. Hər saat uzağa – ağaclara, buludlara bax. Kitab oxu, təkcə ekranı yox. Açıq havada gəz – orada gözlərin üçün hər şey daha yaxşı olacaq!

O gündən sonra Topa telefonda daha az oynamağa başladı. O, gəzdi, çəmənlikdə hoppandı və ətrafındakı dünyaya həvəslə baxdı. Onun gözləri yenidən sağlam və xoşbəxt oldu!

Nəticə:

Telefon maraqlıdır, amma gözlərimiz qayğıya ehtiyac duyur. Onları qorumağı unutmayaq!