Cırcırama və Tırtılın nağılı

Bir zamanlar, yaşıl çöldə Kiçik Tırtıl və Cırcırama yaşayırdı. Hər gün mahnıların müşayiəti ilə birlikdə oynayır, rəqs edir, əylənirdilər. Birlikdə çiçəkdən çiçəyə səyahət edərdilər. Balaca Tırtıl indi böyüməyə başlayanda onun üzərində qəribə tikanların əmələ gəldiyini hiss etdi. Bunu görən Cırcırama dostunu ələ salıb. Balaca Tırtıl bu vəziyyətə üzüldü, amma dostunu çox sevdiyi üçün heç nə deyə bilmədi.

Cırcırama dostuna məhəl qoymadan saz çalıb oxuyurdu. Balaca Tırtıl baş verənlərdən çox üzüldü. Tırtılın özünü göstərmək qabiliyyəti yox idi. Böyüdükcə bu vəziyyətə əsəbləşir, kaş Cırcırama kimi olaydım deyir, bunun üçün göz yaşı tökür. Bunu görən Cırcırama dostuna təsəlli verməyə başladı.
– Tırtıl, mən səni olduğun kimi sevirəm. Üzr istəyirəm, dedi.

Bir gün Balaca Tırtıl özünü pis hiss etdi. Dostuna yazığı gələn Cırcırama ona kömək etməyə çalışıb. Lakin Balaca Tırtıl yaxşılaşmaq əvəzinə daha da pisləşdi. Kiçik Tırtıl dərin yuxuya getdi.Sadiq və vicdanlı Cırcırama dostunu tək qoymadı. Ona mahnılar oxuyaraq onun yuxudan oyanmasını gözləyirdi.

Tam aylı gecə, səmaya baxıb mahnılarını oxuyarkən Cırcırama Balaca Tırtılın hərəkətə başladığını gördü. Cırcırama Balaca Tırtıldan ayrılmadan gözlədi. Səhər dostu Balaca Tırtılın kəpənək olduğunu gördü. Gün doğduqca, Balaca Tırtıl aydın mavi səmada qırmızı və yaşıl naxışlı kəpənək oldu. Balaca Tırtıl indi mavi bir kəpənəkdir.

Qanadları ilə göyə yüksələn Mavi Kəpənək çox sevindi. Bunu görən dostu ona sevindi, amma dostu getdiyi üçün məyus oldu. Ancaq Mavi Kəpənək dostundan ayrılmadı. Onların ömürlük dostluğu bitməyib. Dostu saz çalarkən balaca kəpənək səmada qanad çalırdı. Onların dostluğunu görən digər heyvanlar da onların sonsuz dostluğuna və əyləncələrinə paxıllıq edirdilər. Hər kəsə və hər şeyə baxmayaraq, onların dostluğu həmişə davam edib və bir-birlərini sevməkdən heç vaxt əl çəkməyiblər.