Nağıllar

Ayı bulaqdan doyunca su içib kənarda oturdu. Donquldanıb dedi! – Ay canım, nə yeyim. Birdən balaca bir Qarışqa görüb sevindi. -Hə, səni yeyəcəyəm. Qarışqa qorxdu, tez yarpağın altında gizləndi. Ayı yarpağı qaldırıb Qarışqanı götürdü. Qarışqa soruşdu: – Məni neyçün yemək istəyirsən? – Səni də, bütün ailəni də yeyəcəyəm. – Siz …

Biri vardı, biri yoxdu, bir qarı vardı. Bu qarının bir balaca nəvəsi vardı. Nəvə o qədər balaca idi ki, ona Cırtdan deyərdilər. Bir gün Cırtdan gördü ki, qonşu uşaqları meşəyə oduna gedirlər, gəlib nənəsinə dedi: -Ay nənə, uşaqlarla oduna mən də gedəcəyəm. Qarı uşaqları çağırıb hərəsinə bir parça yağ yaxmacı …

Uzun müddət davam edən müharibə insanları, heyvanları, otları, ağacları, çiçəkləri, hətta silahların özlərini də bezdirmişdi. Günlərin bir günü silahlar bir yerə toplaşıb, qərara aldılar: – Biz, daha heç kəsi öldürməyəcəyik! – Bəs, insanlar bizə əmr etsələr, onda necə? Axı, onlara sözsüz itaət etməliyik?! – bapbalaca bir tapança utana-utana xəbər aldı. …

Ana-sıgırçın  Bala-sıgırçını uçmağı öyrədirdi. Bala çox balaca idi. O hələdə zəif və bacarıqsız qanad vururdu. Özünü havada saxlıya bilməyib, o yerə yıxıldı və əzildi. Bala hərəkətsiz uzanıb, yazıq yazıq cikkildəyirdi. Ana-sıgırçın çox narahat idi. O Bala-sıgırçının üstündə uçub, bərkdən cikkildəyirdi və bilmirdi necə ona kömək etsin. Bala-sıgırçını yoldan keçən bir …

Biri var idi Biri yox idi, bidənə Dovşan var idi. Meşədə ona hamı “Yalançı dovşan” deyirdilər. Dovşan anasına və atasına yalan danışırdı, bacısına və qardaşına yalan danışırdı, tülküyə də, bala-köstəbəyə və kirpiyə də. Niyə yalan danışırdı? Dovşan özüdə bilmirdi. Bir gün Dovşanın anası fikir verdi ki, Dovşan tez boyüyür. Dovşan …

Dələ budaqdan budağın üstünə tullandı və ağacın altında yatmış canavarın üstünə düşdü. Canavar yerindən sıçradı və onu yemək istədi. Dələ canavara yalvardı: – Burax məni. Canavar dedi: -Yaxşı, mən səni buraxaram, ancaq sən mənə de görüm, niyə siz Dələlər həmişə belə şənsiz? Mən həmişə darıxıram, amma siz orda yuxarıda oynayıb …

Biri vardı, biri yoxdu, bir çəyirtkə vardı. O hələ çox balaca olduğundan, çox uzağa uça bilmirdi və tez yorulurdu. Bir dəfə o uçdu, uçdu, tez də yoruldu. Gölməçənin üstünə düşmüş bir yarpağa qondu ki, həm dincəlsin, həm də su içsin. Bu vaxt bir qurbağa hoppanıb onu tutdu. Çəyirtkə hay-küy saldı: …

Bir yumru yumaq var idi və yaman qоrхaqdı. Buna görə də həmişə diyirlənə-diyirlənə gеdirdi ki, оnu görən оlmasın. Bir dəfə bu yumru yumaq yеnə də dığırlanıb gеdirdi. Birdən qabağına bir yumru Yumruq çıхdı. Yumru Yumruq güclü və qəzəbli idi. —Еhеy yumru Yumaq, hara bеlə? Məgər qоrхmursan ki, yоlda səni əzişdirib …

Böyük, sirli meşədə bir balaca tülkü  yaşayırdı. Əlbəttə, o, otlu düzənlikdə qaçırdı,  şən mahnılar oxuyurdu, buludları  izləyirdi  və ən çox öz dostları ilə gizlənqaç oynamağı sevirdi. Günlərin birində balaca tülkünün başına  maraqlı əhvalat gəldi. Bir dəfə meşədə güclü yağış yağdı.  Göy guruldadı, boz və tutqun havada dayanmadan bütün günü yağış …