Çalağan gәlib dilә,
Bir gün dedi bülbülә:
— Öyrәt mәnә dә nәğmә,
Şövq ilә gәlim dәmә,
Oxuyum, vurum cәһ-cәһ,
Dinlәyәn desin bәһ-bәһ…
Hәmdәm olum güllәrә,
Adım düşsün dillәrә.
Bülbül dedi: — Çalağan!
Pәncәndә görünür qan.
Yırtıcılıqdır peşәn.
Sәnә yaddır bu gülşәn.
Sәndәn nәğmәkar olmaz,
Qızılgülә yar olmaz!