Balaca Dovşan Mişmiş və Yayın Getməsi

Balaca dovşan Mişmiş yayı çox sevirdi. Anası ona yayın tezliklə qaçacağını, soyuq olacağını və yağış yağacağını deyəndə isə əsəbləşdi. Hətta dadlı bir kələm tortu yeməyə belə getmədi.

– Yox! Yox və yox! – dedi dovşan anasına. – Yayın bir yerə qaçmasını istəmirəm. Qoy bizimlə qalsın. Yay isti, yaşıl ot, günəşli bir gün və əlbəttə ki, dostlarımla oyunlarımdır. Soyuq düşsə və yağış yağsa, nə edim?

Anası cavab verdi:

– Digər dovşanlarla birlikdə Meşəçilik Məktəbinə gedəcəksiniz. Bilikli və ağıllı, məlumatlı bir dovşan olacaqsan.

Dovşan məktəb haqqında sonra düşünməyini qərar verib, Yayın getməməsi üçün nə edilə biləcəyini düşünməyə başladı.

Böyük quşların sürülərdə necə birləşdiyini və cənuba uçmağa hazırlaşdığını görən dovşan tam hündürlüyünə qədər uzandı və yüksək səslə qışqırdı ki, yay gecikəcək və isti torpaqlara uçmamaqa tələsməyin.

Ancaq quşlar heyrətamiz dovşanın fikrini dinləməyi belə düşünmürdülər. Onlar balaca dovşanla sağollaşdılar və bahar gələndə mütləq qayıdacaqlarını ucadan qışqırdılar.

Kiçik dovşan Mişmiş başını aşağı saldı və birdən köhnə bir kötük boyunca sürünən və qışa qədər yata biləcəyi bir yer seçən boz rəngli bir böcəyi gördü.

– Hey, Yay hələ də bizimlə olacaq, gizlənməyə tələsmə, – dedi Mişmiş.

– Yay gedir və Payız artıq qapının ağzındadır, – bozumtul böcək dedi. – Hər şeyin öz vaxtı var. Bütün böcəklər artıq isti sığınacaq axtarır. Əks təqdirdə, sadəcə donacaqlar.

Mişmiş düşündü:

– Heç kim Yayın qalacağına inanmır, nə ana, nə quş, nə də boz rəngli bir böcək. Doğru deyilmi?

Ertəsi gün dovşan Meşə Məktəbinin harada olduğunu görməyə getdi. Səhər anası onu necə tapacağını izah etdi. Mişmiş məktəbi bəyəndi. Gözəl, işıqlı, rəngarəng şarlarla bəzədilmişdi.

– Burada oxumaq istəyirəm, – dovşan fikirləşdi. Ancaq Yay düşüncəsi onu tərk etmədi.

Geri dönərkən qızıl paltarda və eyni rəngli krujevalı çəkmələrdə Mişmiş Payız ilə rastlaşdı. Hardansa Payız bilirdi ki, Mişmiş Yayı buraxmaq istəmir. Yəqin ki, Payız çox bilmişdi!

– Narahat olma, balaca dovşan, – dedi Payız. – Soyuqda sənə yeni, isti bir xəz palto verəcəyəm. Bu vaxt çox rəngli bir yarpaq xalçası üzərində qaçın və ən əsası ağıllı olmaq üçün yaxşı oxuyun. Və ağıl istədiyinizə nail olmaq üçündür. Yay isə vaxtında gələcək. Bu barədə narahat olma!

Mişmiş Payızın sözlərindən təsəlli tapdı və başa düşdü ki, hər fəslin öz gözəlliyi var. O, məktəbə getməyə və yeni biliklər öyrənməyə qərar verdi. Çünki Yay geri qayıdacaq, amma bilik həmişə onunla qalacaq.

Gecən xeyirə, balaca dinləyici! Yuxularınız rəngarəng yarpaqlar kimi gözəl olsun!