Kəpənək, ay kəpənək, gəl qaçdı-tutdu oynayaq. Elə bil kəpənək Lalənin dilini başa düşdü, bir anlığa qanad saxladı. Bayaqdan təkbaşına oynayırdı, otdan-ota, çiçəkdən-çiçəyə atlanırdı. Xal-xal qanadları yelpik kimi yığılıb açıldıqca səhər günəşinin şüaları altında parıldayırdı. Lalə bu şən və qəşəng kəpənəyə heyran-heyran baxırdı və onunla oynamaq istəyirdi. Deyəsən, kəpənək də təkbaşına …
Ətraflı oxu »